تایر های کامیون برای حرکت در طول جاده ها طراحی شده اند و با تایری که برای لیفتراک طراحی شده از لحاظ ساختار مواد تشکیل دهنده بسیار متفاوت است. همچنین در صورت هم سایز بودن ، نصب آن نیز بر روی رینگ لیفتراک با وجود قرار گرفتن بر روی آن، استاندارد نمی باشد.
علاوه بر توضیحات فوق به دلایل ایمنی نیز هیچ کارخانه سازنده لیفتراکی اجازه استفاده از تایر کامیون در زیر لیفتراک را نخواهد داد.

این نوع تایر برای به جا نگذاشتن رد سیاه از خودشان بر روی سطح زمین ساخته شده اند. بیشترین کاربرد آن در صنایع غذایی و بسته بندی انواع سبزیجات می باشد. بزرگترین نقص این گونه تایرها در حذف کربن سیاه از مواد سازنده آنها و در نتیجه طول عمر کوناه تر است.
استفاده از تایر های سفید در شرایط آب و هوایی خاصی می تواند منجر به تجمع الکتریسیته ساکن شود که نیاز به استفاده از نوارهای ضد الکتریک می گردد.
تایر های لیفتراک بدون رد بصورت بادی و توپر تولید می شوند و رنگ آن ها نیز بسته به کارخانه سازنده متغیر می باشد که اکثرا به رنگ های خاکستری ، سفید ، شیری و گاها مشکی ساخته می شوند.

لاستیک های صاف لیفتراک (روان) چنگ زنی بهتری بر روی سطوح خشک دارند و برای شما در این گونه سطوح از لحاظ طول عمر و درنتیجه اقتصادی باصرفه تر هستند. اما اگر در محیط کمی رطوبت وجود داشته باشد لاستیک های آج دار بسیار بهتر عمل می کنند.
چرخ های جلو لیفتراک وظیفه حرکت و چرخ های عقب برای فرمان دادن هستند از این رو در چرخ های عقب می توان از لاستیک های صاف یا آج دار استفاده کرد و تفاوتی ندارد.

همه تایرهای موجود در بازار از جمله تایرهای خودرو ، کامیون ، اتوبوس ، موتورسیکلت و صنعتی حاوی ترکیبات روی هستند. اکسید روی به عنوان یکی از ترکیبات موجود در تایر استفاده شده و نقش ترمیم کننده تایر را دارد. اکسید روی باعث فعال شدن گوگرد در ترکیب لاستیک شده که نقش کلیدی در چرخه موثر ترمیم دارد. شرکت های معتبر اخیرا به منظور حفظ محیط زیست تلاشهایی برای کاهش درصد استفاده از عنصر روی کرده اند و آنرا به حداقل رسانده اند اما حذف کامل عنصر روی به دلیل ضروری بودن آن غیر ممکن است.

این شیاره ها اکثرا در تایر های بزرگ با ظرفیت های بالا مخصوص کار در شرایط سخت هستند ، دیده میشوند که وظیفه آنها آزاد کردن گرمای ایجاد شده و جلوگیری از آسیب به تایر است