تایرهای اسلیک نوعی از تایرهای مسابقه ای می باشند که فاقد آج یا ترد هستند. این تایرها خصوصا برای مسابقات فرمول یک و مسابقات درگ استفاده می شوند. توسعه استفاده از این تایرها در سال 1950 توسط شرکت ماروین و هری تایر صورت پذیرفت. در واقع با از بین بردن شیارهای موجود در سطح تایر و به دنبال آن حذف ترد، سطح تماس تایر با جاده بیشتر شده و چسبندگی بیشتر می شود. در مسابقات ریس از این تایرها در هر چهار چرخ استفاده می شود ولی در مسابقات درگ تنها در چرخ محرک کاربرد دارد.
تایرهای اسلیک نسبت به تایرهای معمولی دارای ترد، چسبندگی بسیار زیادی بر روی جاده های خشک ایجاد می کنند، اما چون این تایرها فاقد ترد می باشند در شرایط بارانی و زمانی که سطح جاده خیس باشد از چسبندگی آن شدیدا کاسته می شود و حتی نوع بارانی آن هم نسبت به تایرهای معمولی چسبنــدگی کمتــری دارد. تایــــــــــرهای اسلیـــــک بــرای خودروهای عادی اصلا مناسب نمی باشند چرا که این نوع خودروها در شرایط آب و هوایی مختلف استفاده می شوند. علت کاهش چسبندگی در جاده های خیس وقوع پدیده آب پیمایش می باشد. در واقع این مشکل منجر به تولید تایرهای دارای ترد شده تا در هنگام بارندگی آب از شیارها خارج شده و مقدار کمتری از آن بین سطح جاده و تایر باقی بماند تا چسبندگی قابل قبولی ارائه دهد.
از آنجایی که تایرهای اسلیک فاقد ترد هستند زیر فشار بار تغییر حالت نمی دهند، این امر به سازندگان تایر این امکان را می دهد تا در ساختش از مواد نرم تری استفاده کنند (تایرهای نرم تر چسبندگی بیشتری به سطح جاده دارند اما خیلی زودتر دچار سایش می شوند). همچنین این تایرها در برابر افزایش دما و متورم شدن بسیار مقاوم می باشند.
منبع: wikipedia
نظر بگذارید