تاریخچه ی صنعت لاستیک (تایر) 1
لاستیک (تایر) در اروپا
در قرن شانزدهم و هفدهم، اسپانیایی ها و پرتغالی ها دانش لاستیک را توسعه دادند، اما این شارل ماری دولا کوندامین (Charles Marie Dela Condamine) فرانسوی بود که اولین بررسی ها را انجام داده و به طور علمی اولین بار کائوچو را مورد مطالعه قرار دارد.
به همراه دانشمندانی دیگر، کوندامین که خود یک ریاضیدان و منجم بود، در سال ۱۷۳۵ برای مطالعه ی شکل جهان به خارج از فرانسه اعزام شد. پس از بازدید از پرو، وی به کاوش و تفحص در منطقه ی آمازون پرداخت و ملاحظه نمود که سرخ پوستان با روش های مختلف لاتکس لاستیک را به دست آورده و مورد استفاده قرار می دهند. در همین هنگام نمونه هایی از کائوچو همراه آورده شد و در سال 1745، کواندامین کشفیات خود را در مورد “کائوچوک” واژه ای که از آن زمان در زبان فرانسه باقیمانده بود، منتشر کرد.
دن خوزه (Don Jose) پادشاه پرتغال در سال 1755 چکمه هایش را جهت واترپروف کردن به پارا (برزیل امروزی) فرستاد. اتفاقا عبارت پارا رابر (لاستیک پارا) به مانند ایندیا رابر (استیک هند) امروزه هنوز استفاده می شود و هر دوی این نام ها در اسامی شرکت ها کاربرد تجاری پیدا کرده اند. چند سالی بعد از انتشار نوشته های کوندامین، فرانسوی های دیگری در گینه و ماداگاسکار، گیاهانی کشف نمودند که حاوی لاتکس بود و بدین ترتیب ثابت شد که کائوچو تنها به یک ناحیه از منطقه ی استوا محدود نمی شود.
سنگین تایر با ارائه طیف گسترده ای از تایرهای صنعتی و راهسازی و مزایایی همچون ارسال رایگان تا شهر دلخواه، امکان برگشت کالا تا یک هفته، تضمین بهترین قیمت،و ضمانت اصل بودن محصولات در جهت رفع نیاز معدن‌داران،کارخانه داران و پیمانکاران گرامی به لاستیک های مصرفی اقدام نموده است
با ما در ارتباط باشید
۰۲۱۳۳۵۴۱۶۰۸ تهران – ۰۷۱۳۸۳۸۴۴۴۴ شیراز
دردهه ی 1760 دانشمندان فرانسوی استفاده از تربانتین را به عنوان حلال لاستیک مورد استفاده قرار داده و این امر پوشش لاستیک روی پارچه (فابریک) را که کاربردهای متعددی در پارچه های پشمی، پنبه ای، کتانی و چرمی داشت را بهبود بخشید. ساخت انواع تیوب، کشهای لاستیکی و حتی تشک و متکای قابل باد شدن از جمله مواردی بودند که بعدا انجام پذیرفت. کائوچو در اروپا جهت پاک کردن و از بین بردن نوشته های مدادی به کار گرفته شد؛ در حالی که قبلا صرفا از خمیر نان (به صورت مرطوب) استفاده می گردید و به دلیل همین اثر کائوچو بود که جوزف پرپستلی در انگلیس، نخستین بار در سال ۱۷۸۸، کلمای «رابر» را برای آن پیشنهاد نمود این پیشنهاد و ارتباط آن با این حقیقت که کریستف کلمب و سایر دریانوردان و کاشفان قبل از او فکر می کردند که به هند (ایندیا) رسیده اند، واژه ی ایندیا رابر (لاستیک هند) را به وجود آورد.
لاستیک (تایر) در اروپا
دانش و کاربردهای کائوچو رفته رفته افزایش یافت و در سال ۱۷۸۰ جولیانس اولین کتاب مختص به لاستیک را انتشار داد. اولین اختراع ثبت شده که اطلاعی از آن در دست است در بریتانیا به «وارینش» لاستیک مربوط می شود که به عنوان ماده ای جهت بهبود سطح کرباس مورد استفاده قرار گرفت و به وسیله ی «روبرتز» و «دایت» ثبت گردید. پیل در 1791 فرایندی را به نام خود ثبت نمود که در آن لاستیک حل شده در تربانتین را می توانست جهت تهیه و آماده سازی پارچه ی اندود شده با لاستیک و غیر قابل نفوذ به وسیله ی آب (واترپروف) به کار گیرد.
در 1823 ماکینتاش اولین فردی بود که واترپروف کردن پارچه را با استفاده از لاستیک حل شده در نفتای حاصل از قطران زغال سنگ، در مقیاس تجاری مطرح ساخت. بارانی هایی که با این سیستم تهیه گردیدند به نام «ماکینتاش» موسوم شدند. ماکینتاش در همین زمان ها بود که با توماس هانکوک که به راستی پدر صنعت لاستیک انگلیس محسوب می شود، شریک شد. در این هنگام هر دو مشغول تهیه ی محلولی لاستیکی جهت واترپروف کردن پارچه بودند (البته بدون چندان موفقیتی)، و همچنین با هم در تولید کشهای لاستیکی از تکه های خام کائوچوی پاراء فعالیت می کردند. هانکوک در طی این فعالیت ها، با انباشته شدن مقدار قابل توجهی از ضایعات کائوچو مواجه شد که هیچ مورد استعمالی برای آنها نمی توانست پیدا کند. وی توانست ماشینی را طراحی کند که در ابتدا به نام پیکل (Pickle) (ترشی ساز) و بعدها به اسم چینش کننده ( Masticator) موسوم گشت. این ماشین از یک رل یا استوانه که روی آن میله های میخی شکل نصب کرده بودند، تشکیل شده بود و این رل می توانست در داخل اتاقکی بچرخد. محصولاتی که به طور تصادفی از این دستگاه به دست آمد، بعدها منجر به اختراع غلتک اختلاط شد.
لاستیک (تایر) در اروپا
غلتک (Mill) اختلاط (که توسط هانکوک اختراع شده بود) در سال ۱۸۳۶ به وسیله ی چافی (Chaffee) تکمیل شد. وی با استفاده از بخار، رول های استوانه ای را گرم می کرد. در ۱۸۴۹ فاراده و زیمنس کشف کردند که گوتاپرچا – ماده ای که فرمول شیمیایی آن مشابه کائوچوی طبیعی بوده اما از نظر آرایش ساختمانی با آن متفاوت می باشد – عایق الکتریکی خوبی است و می توان به کمک آن سیم را روکش نمود (با عبور دادن سیم و محصور کردن آن بین دو نوار لاستیکی که از بین رول های داغ عبور کرده اند). این مورد، پیش الگو (Prototype) یا طرح اولیه ی فرایند روکش کردن سیم است که در کابل سازی به کار گرفته شده و امروزه نیز معمول می باشد.
نظر بگذارید