تاریخچه ی صنعت لاستیک (تایر) 4- قسمت پایانی
تاریخچه ی صنعت لاستیک (تایر) 3
۳- شرکت لاستیک دنا
این شرکت تحت نام «لاستیک بریجستون ایران» در سال ۱۳۵۲ تأسیس شد و در بهمن ماه ۱۳۵۴ به بهره برداری رسید. سهامداران خارجی این شرکت، بریجستون ژاپن ۴۵ درصد و شرکت ماروبنی ژاپن ۱۵درصد بودند که تا سال ۱۳۵۷ کنترل این شرکت را در دست داشتند.
در سال ۱۳۵۹ این شرکت ملی شد و با نام “لاستیک دنا” زیرپوشش سازمان صنایع ملی ایران قرار گرفت. در اواخر سال ۱۳۶۲ وابستگی های تکنیکی این شرکت با شرکای خارجی قطع شد و با عقد قرارداد، این شرکت دانش فنی و تکنولوژی تولید تایر و تیوب را در اختیار مجتمع صنایع لاستیک کرمان و شرکت آرتاویل تایر قرار داد. این شرکت در شهر شیراز واقع شده و انواع تایرهای سواری، وانتی، باری و کشاورزی را تولید می نماید. با اجرای طرح توسعه، در سال ۱۳۷۰ خط تولید انواع تسمه نقاله ی صنعتی این شرکت به بهره برداری رسیده است.
4- شرکت لاستیک پارس
این شرکت در سال ۱۳۵۵ با مشارکت “پیرلی” ایتالیا و بانک صنعت و معدن ایران تأسیس شد. با وقوع انقلاب اسلامی وترک کارشناسان ایتالیایی، کارهای ساختمانی و نصب ماشینهای این کارخانه با یک وقفه ی طولانی مواجه شد. سرانجام در سال ۱۳۶۳ با همکاری سایر کارخانه های تایرسازی و همت و پشتکار متخصصان داخلی، فاز یک این شرکت به بهره برداری رسید. فاز دوم توسعه ی این شرکت در سال ۱۳۷۵ به بهره برداری رسید. این کارخانه در شهر صنعتی ساوه واقع بوده و بخشی از نیاز کشور به انواع تایرها به ویژه تایرهای سنگین را تأمین می نماید.
5- شرکت ایران پاسا تایر و رابر
این شرکت در سال ۱۳۴۲، با مشارکت، تکنولوژی و مدیریت شرکت ژاپنی TRC به عنوان اولین تولید کنندهی انواع تایر و تیوب دوچرخه و موتورسیکلت آغاز به کار کرد.این شرکت خط تولید انواع قطعات لاستیکی خود را در سال ۱۳۴۷ به بهره برداری رساند. تا انقلاب اسلامی خط تولید انواع شیلنگهای گاز و آب، انواع پروفیل های لاستیکی، انواع لوله های خرطومی و دستکش های خانگی و صنعتی به فعالیتهای این شرکت افزوده شد. با وقوع انقلاب اسلامی، این شرکت تحت پوشش صنایع ملی ایران قرار گرفت. پروژه ی توسعه ی تایر این شرکت در سال ۱۳۶۳ آغاز و در سال ۱۳۷۰ به بهره برداری رسید. این شرکت در جنوب غربی تهران ابتدای جاده ی شهریار واقع است.
6- مجتمع صنایع لاستیک کرمان
این مجتمع با سرمایه گذاری سازمان صنایع ملی و بانک ملی ایران در کرمان تأسیس شده است. موافقت اصولی اجرای این طرح در سال ۱۳۶۴ گرفته شد و عملیات اجرایی آن در سال ۱۳۶۸ آغاز و در ۲۵ فروردین سال ۱۳۷۲ به بهره برداری رسید. این مجتمع با دانش فنی منتقل شده از شرکت تولیدی لاستیک دنا، در راستای سیاست تمرکز زدایی و توسعه ی مناطق محروم، در ۲۵ کیلومتری جنوب شهر کرمان احداث شده وحدود ۱۷ درصد نیاز کشور از انواع تایر و تیوب سواری، باری، اتوبوسی و کشاورزی و تایرهای سواری رادیال با بلت فولادی را تأمین می کند.
سنگین تایر با ارائه طیف گسترده ای از تایرهای صنعتی و راهسازی و مزایایی همچون ارسال رایگان تا شهر دلخواه، امکان برگشت کالا تا یک هفته، تضمین بهترین قیمت،و ضمانت اصل بودن محصولات در جهت رفع نیاز معدنداران،کارخانه داران و پیمانکاران گرامی به لاستیک های مصرفی اقدام نموده است
با ما در ارتباط باشید
۰۲۱۳۳۵۴۱۶۰۸ تهران – ۰۷۱۳۸۳۸۴۴۴۴ شیراز
۷- مجتمع صنایع لاستیک یزد
این مجتمع در سال ۱۳۶۴ به منظور تولید انواع تایر و تیوب دوچرخه و موتورسیکلت، تایر و تیوب وانت سبک و سواری وهمچنین پودر لاستیک و کائوچوی احیا شده (ریکلیم رابر) تأسیس شد و در سال ۱۳۶۶ و ۱۳۷۴ به بهره برداری رسید. دانش فنی تولید تایر و تیوب های دوچرخه و موتورسیکلت وبرخی از اندازه های سواری از شرکت ژاپنی IRC خریداری شده و تکنولوژی تولید برخی از اندازه های سواری و وانتی از شرکت تولیدی کیان تایر دریافت شده است. این مجتمع در شهرک صنعتی یزد واقع شده است.
۸- مجتمع صنعتی آرتاویل تایر
این مجتمع در سال ۱۳۶۷ با سرمایه گذاری گروه صنعتی رازی، به منظور تولید انواع تایر و تیوب سواری، وانتى – مینی بوسی و اتوبوسی – کامیونی تأسیس شد. این شرکت دانش فنی تولید تایرهای بایاس و رادیال بلت نخی خود را از شرکت تولیدی لاستیک دنا و دانش فنی تولید تایرهای سواری بلت سیمی (استیل) را از شرکت روسی TRI دریافت نموده است. این مجتمع در اردبیل، کیلومتر ۶ جاده ی سردابه واقع شده است.
9 – شرکت کویر تایر
این شرکت در اواخر سال ۱۳۶۶ تأسیس شد و اولین طرح تایرسازی در کشور می باشد که تولید تایرهای رادیال سواری با بلت استیل را در ترکیب محصولات خود قرار داده است. دانش فنی تولید تایرهای بایاس از شرکت تولیدی لاستیک پارس و دانش فنی تایرهای رادیال نخی و رادیال استیل از شرکت ماتادور کشور اسلواکی تامین شده است. این شرک در بیرجند، کیلومتر ۱۱ جاده ی بیرجند به کرمان واقع شده است.
صنعت ساخت قطعات لاستیکی
فعالیت صنعت ساخت قطعات لاستیکی در کشور به طور سازمان یافته و انبوه از سال ۱۳۴۷ آغاز شد و در حال حاضر در شرکتهای بی شماری به تولید قطعات لاستیکی می پردازند.
انواع تولیدات قطعات فراورده های لاستیکی و لاتکسی، محدوده ی وسیعی را در بر می گیرد. که هر گروه از این محصولات، دارای دانش فنی و تکنولوژی نسبتا پیچیده خود می باشد. این محصولات به گروههای زیر تقسیم بندی می شوند:
۱) انواع قطعات لاستیکی و لاستیکی فلزدار
۲) انواع نوارها و پروفیل ها
۳) انواع لوله ها
۴) انواع شیلنگهای معمولی و تقویت شده
۵) انواع لوله های خم و خرطومی
۶) انواع محصولات لاتکسی
۷) انواع محصولات رابر لاینینگ و رول کاورینگ.
دو عامل در ساخت این گروه از محصولات از اهمیت بسیار بالایی برخوردار است. یکی انتخاب فرمولاسیون صحیح برای هر یک از این قطعات به دلیل کاربری بسیاری از این قطعات و محصولات در شرایط کاری سخت، نظیر حرارت، فشار وحرکات دینامیکی و در تماس با انواع روغنهای صنعتی حلالها، اسیدها، موادغذایی و دارویی و …. عامل دیگر طراحی وساخت قالب در تطابق ابعادی قطعات با جایگاه کاربردی و چگونگی مونتاژ آنها روی تجهیزات ماشینهای صنعتی در نتیجه داشتن تخصص و تجربه ی کاری در این صنعت و لزوم کنترل کیفی فرایندهای تولید به طور مستمر امری بسیار مهم وحیاتی می باشد.
کد خبر: 10043
منبع: خبرنامه صنعت لاستیک ( شماره ۳۷)
تاریخچه ی صنعت لاستیک (تایر) 3
تاریخچه ی صنعت لاستیک (تایر) 2

صنعت لاستیک در ایران
اولین کارخانه های لاستیک سازی و محصولات لاستیکی
تا همین زمان های اخیر عقیده بر آن بود که اولین کارخانه، در سال ۱۸۱۱ به وسیله J.N. Reithoffer در «وین» به منظور ساخت قطعات و محصولات لاستیکی تأسیس شد، اما شواهد دیگری پیدا شده که حاکی از آن است که کارخانه یی در سنت دنیس (نزدیک پاریس) در سال ۱۸۰۳ تأسیس شده بود که باند وکش لاستیکی در آن تولید می شد و قبل از این هیچ نام دیگری ثبت نشده است، اما به نظر می رسد این کارخانه ها در مقیاس کوچکی فعالیت داشته اند و تا سال ۱۸۲۰ که «توماس هانکوک» کارگاه کوچکی در لندن با نام «جیمز لین هانکوک» ایجاد نمود، کارخانه ی دیگری تأسیس نشده بود. بعد از کارگاه «هانکوک» در سال ۱۸۲۳ در منچستر، کارخانه ی «چارلز مکینتاش وشرکا» ایجاد گردید. شرکتهای دیگری نیز قبل از سال ۱۸۴۰ تشکیل شد که اغلب آنها هنوز وجود دارند اما با نام دیگری فعالیت میکنند.
فرم اولیه ی تایر بادی توسط «آر. دبلیو. تامسون» در سال ۱۸۴۵ اختراع شد. این تایر از یک سری تیوبهای لاستیکی با پارچه ی کرباس ویک پوشش یا رویه ی چرمی که تامسون آن را «تسمه ی لاستیکی» (ELASTIC BELT) نامید تشکیل شده بود. اولین تایر بادی دارای قطری برابر با ۱۲۷ میلی متر (۱۵ اینچ) بود که شاید به دلیل کمبود لاستیک یا نامرغوب بودن لاستیک مصرفی، کاربرد عام پیدا نکرد. همچنین سرعت وسایل حمل و نقل عمومی نیز کم بوده و مزایای تایرهای بادی را آشکار نمی نمود.
این تایرها از جنس لاستیک و چرم بودند که با بخار باد می شدند. در سال ۱۸۴۷ به وسیله مکینتاش ثبت شدند. تایر توپری نیز در سال ۱۸۵۲ به وسیله ی J.M. Dunlop برای کالسکه ها ابداع گردید.
پیشرفتها:
روشهای اولیه ی آمیزه گری در قیاس با تکنیکهای مدرن امروزه بسیار ساده بودند. یکی از اولین فرمولهای موفق عبارت بود از حرارت دادن مخلوطی از ۲۵ قسمت کائوچو، ۵ قسمت گوگرد و ۷ قسمت اکسید سرب. فرایندهای بعدی میزان ۵ تا ۸ قسمت گوگرد را برای ۱۰۰ قسمت کائوچو تعیین نمود و زمان پختی برابر با ۳ تا ۴ ساعت در دمای ۱۴۰ درجه ی سانتیگراد را مشخص ساخت.
کشف اثر فعال کنندگی موادی چون اکسید روی و اسیدهای چرب اجازه داد که کاهش مختصری در زمان پخت یا ولکانش روی دهد. در سال ۱۹۰۶ « اوئن سلاجر» (Oenslager) کشف کرد که افزایش «آنیلین» یا مشتقات آن به گونهی بارزی واکنش بین کائوچو و گوگرد را سرعت می بخشد به گونه ای که میتوان زمان پخت کوتاه تر یا دمای پایین تری را مورد استفاده قرار داد. در سال ۱۹۱۴ بود که اولین امتیازنامه ی مربوط به تسریع کننده ها در آلمان غربی انتشار یافت و از آن به بعد صدها تسریع کننده ساخته و عرضه گردید که اغلب انواع مواد اولیه ی آنها با محصولات پیشرفته تر بعدی جایگزین گردیده اند. به کمک این مواد، زمانهای پخت چند دقیقه ای، یا چند ثانیه ای در دماهای معمول پخت به جای زمانهای پخت چند ساعته در دماهای متعارف اتاق، امکان پذیر شده است.
ساخت و عرضه ی دوده به عنوان یک عامل تقویت کننده در سال ۱۹۲۰ عملی گردید و به دنبال آن ضداکسانها عرضه شدند.
«ایزوپرن» واحد شیمیایی پایه و بنیادی کائوچوی طبیعی در سال ۱۸۳۵ کشف شد و در سال ۱۸۷۹ پلیمریزاسیون آن به یک ماده ی کشسان، مورد توجه قرار گرفت. به ویژه در دو جنگ جهانی، کوششهای مداومی جهت ابداع فرایندهایی برای سنتز کائوچو صورت گرفته است. اولین کائوچوی مصنوعی «استایرن بوتادین رابر» (SBR) اوایل سال ۱۹۱۲ تهیه گردیده ودر سال ۱۹۱۳ «نئوپرن» توسط «دوپونت»، عرضه شد، کائوچوی «نیتریل» اولین بار در سال ۱۹۳۷ به بازار عرضه شد. سالی که در آن کائوچوی «بیوتیل» نیز کشف شد. شمار و انواع کائوچوهای مصنوعی امروزه به ۵۰۰ عدد بالغ می گردد.
سنگین تایر با ارائه طیف گسترده ای از تایرهای صنعتی و راهسازی و مزایایی همچون ارسال رایگان تا شهر دلخواه، امکان برگشت کالا تا یک هفته، تضمین بهترین قیمت،و ضمانت اصل بودن محصولات در جهت رفع نیاز معدنداران،کارخانه داران و پیمانکاران گرامی به لاستیک های مصرفی اقدام نموده است
با ما در ارتباط باشید
۰۲۱۳۳۵۴۱۶۰۸ تهران – ۰۷۱۳۸۳۸۴۴۴۴ شیراز
اولین انستیتوهای آموزشی و تحقیقاتی
احتمالا قدیمی ترین پژوهش لاستیکی که به طور رسمی به آن کمک و مساعدت گردید در انستیتوی سلطنتی (که در سال ۱۸۸۷ تأسیس شده بود) انجام گرفت. در سال ۱۹۱۳ «طرح پژوهشی لاستیک سیلان» آغاز گردید و به دنبال آن در سال ۱۹۱۹ «مجمع پژوهشی سازندگان لاستیک و تایر بریتانیا» شکل گرفت. در سال ۱۹۲۹ نام این نهاد به «مجمع پژوهشی سازندگان لاستیک بریتانیا (RABRM)» و همین اواخر به «مجمع پژوهشی لاستیک و پلاستیک بریتانیا (RAPRA)تغییر یافت. سازمانهای غیر تحقیقاتی مربوط به لاستیک، بسیار مختلف و متعدد می باشند اما دو سازمان با اهمیت آن عبارتند از انستیتوی صنعت لاستیک، (IRI) که امروزه به اسم PRI انستیتوی پلاستیک و لاستیک» موسوم است که در سال ۱۹۲۱، تأسیس شده و دیگری بخش شیمی لاستیک، وابسته به انجمن شیمی امریکا» ست که در سال ۱۹۰۹ اولین بار فکر ایجاد آن مطرح گردید و در سال ۱۹۱۸ تأسیس شد.
صنعت لاستیک در ایران
صنعت تایرسازی:
آغاز فعالیت صنعت تایر در ایران به حدود ۴۵ سال پیش باز می گردد، یعنی هنگامی که اولین کارخانه ی تایر سازی کشور با نام «بی. اف. گودریچ ایران» در سال ۱۳۳۷ تاسیس گردید. از آن زمان به بعد، هشت کارخانه ی دیگر نیز در این صنعت دایر شد که در مجموع تعداد کارخانه های فعال این بخش به ۹ شرکت می رسد. در زیر به بیان بیوگرافی مختصری از این کارخانه ها می پردازیم:

صنعت لاستیک در ایران
1- شرکت تولیدی کیان تایر
این شرکت تحت نام «بی. اف. گودریج ایران» در سال ۱۳۴۱ با مشارکت «بی. اف. گودریچ امریکا» برای تولید انواع تایر وتیوب سواری، وانتی، باری و کشاورزی آغاز به کار کرد.در سال ۱۳۵۴ سهام سرمایه گذار خارجی به صاحبان سهام ایرانی فروخته شد و این شرکت با تغییر نام به «شرکت تولیدی کیان تایر» فعالیت خود را از سر گرفت. کارخانه ی این شرکت که در حال حاضر با نام «شرکت تولیدی لاستیک البرز» فعالیت می کند، در جنوب غربی تهران، در کیلومتر ۱۰ جاده ی ساوه واقع است و در سال ۱۳۷۳ از طریق سازمان بورس اوراق بهادار، به بخش خصوصی واگذار شده است.
۲- شرکت تولیدی ایران تایر
این شرکت در سال ۱۳۴۲ با مشارکت جنرال تایر امریکا تحت نام «شرکت جنرال تایر و رابر ایران» تأسیس شد و فعالیت خود را از سال ۱۳۴۴ آغاز نمود. پس از انقلاب اسلامی، کارخانه، مصادره و زیر پوشش بنیاد مستضعفان قرار گرفت. در سال ۱۳۶۲ با خرید سهام سهامدار خارجی از طرف بنیاد مستضعفان، این شرکت عملا جزو شرکتهای کاملا ایرانی قلمداد شد و به دنبال آن به «شرکت تولیدی ایران تایر» تغییر نام یافت. این کارخانه، در کیلومتر ۴ جاده ی مخصوص کرج واقع است و انواع تایر و تیوب سواری، وانتی، باری، کشاورزی و راهسازی را تولید می نماید.
کد خبر: ۱۰۰۴2
منبع: خبرنامه صنعت لاستیک ( شماره ۳7)
تاریخچه ی صنعت لاستیک (تایر) 2
تاریخچه ی صنعت لاستیک (تایر) 1

لاستیک (تایر) در اروپا
در قرن شانزدهم و هفدهم، اسپانیایی ها و پرتغالی ها دانش لاستیک را توسعه دادند، اما این شارل ماری دولا کوندامین (Charles Marie Dela Condamine) فرانسوی بود که اولین بررسی ها را انجام داده و به طور علمی اولین بار کائوچو را مورد مطالعه قرار دارد.
به همراه دانشمندانی دیگر، کوندامین که خود یک ریاضیدان و منجم بود، در سال ۱۷۳۵ برای مطالعه ی شکل جهان به خارج از فرانسه اعزام شد. پس از بازدید از پرو، وی به کاوش و تفحص در منطقه ی آمازون پرداخت و ملاحظه نمود که سرخ پوستان با روش های مختلف لاتکس لاستیک را به دست آورده و مورد استفاده قرار می دهند. در همین هنگام نمونه هایی از کائوچو همراه آورده شد و در سال 1745، کواندامین کشفیات خود را در مورد “کائوچوک” واژه ای که از آن زمان در زبان فرانسه باقیمانده بود، منتشر کرد.
دن خوزه (Don Jose) پادشاه پرتغال در سال 1755 چکمه هایش را جهت واترپروف کردن به پارا (برزیل امروزی) فرستاد. اتفاقا عبارت پارا رابر (لاستیک پارا) به مانند ایندیا رابر (استیک هند) امروزه هنوز استفاده می شود و هر دوی این نام ها در اسامی شرکت ها کاربرد تجاری پیدا کرده اند. چند سالی بعد از انتشار نوشته های کوندامین، فرانسوی های دیگری در گینه و ماداگاسکار، گیاهانی کشف نمودند که حاوی لاتکس بود و بدین ترتیب ثابت شد که کائوچو تنها به یک ناحیه از منطقه ی استوا محدود نمی شود.
سنگین تایر با ارائه طیف گسترده ای از تایرهای صنعتی و راهسازی و مزایایی همچون ارسال رایگان تا شهر دلخواه، امکان برگشت کالا تا یک هفته، تضمین بهترین قیمت،و ضمانت اصل بودن محصولات در جهت رفع نیاز معدنداران،کارخانه داران و پیمانکاران گرامی به لاستیک های مصرفی اقدام نموده است
با ما در ارتباط باشید
۰۲۱۳۳۵۴۱۶۰۸ تهران – ۰۷۱۳۸۳۸۴۴۴۴ شیراز
دردهه ی 1760 دانشمندان فرانسوی استفاده از تربانتین را به عنوان حلال لاستیک مورد استفاده قرار داده و این امر پوشش لاستیک روی پارچه (فابریک) را که کاربردهای متعددی در پارچه های پشمی، پنبه ای، کتانی و چرمی داشت را بهبود بخشید. ساخت انواع تیوب، کشهای لاستیکی و حتی تشک و متکای قابل باد شدن از جمله مواردی بودند که بعدا انجام پذیرفت. کائوچو در اروپا جهت پاک کردن و از بین بردن نوشته های مدادی به کار گرفته شد؛ در حالی که قبلا صرفا از خمیر نان (به صورت مرطوب) استفاده می گردید و به دلیل همین اثر کائوچو بود که جوزف پرپستلی در انگلیس، نخستین بار در سال ۱۷۸۸، کلمای «رابر» را برای آن پیشنهاد نمود این پیشنهاد و ارتباط آن با این حقیقت که کریستف کلمب و سایر دریانوردان و کاشفان قبل از او فکر می کردند که به هند (ایندیا) رسیده اند، واژه ی ایندیا رابر (لاستیک هند) را به وجود آورد.

لاستیک (تایر) در اروپا
دانش و کاربردهای کائوچو رفته رفته افزایش یافت و در سال ۱۷۸۰ جولیانس اولین کتاب مختص به لاستیک را انتشار داد. اولین اختراع ثبت شده که اطلاعی از آن در دست است در بریتانیا به «وارینش» لاستیک مربوط می شود که به عنوان ماده ای جهت بهبود سطح کرباس مورد استفاده قرار گرفت و به وسیله ی «روبرتز» و «دایت» ثبت گردید. پیل در 1791 فرایندی را به نام خود ثبت نمود که در آن لاستیک حل شده در تربانتین را می توانست جهت تهیه و آماده سازی پارچه ی اندود شده با لاستیک و غیر قابل نفوذ به وسیله ی آب (واترپروف) به کار گیرد.
در 1823 ماکینتاش اولین فردی بود که واترپروف کردن پارچه را با استفاده از لاستیک حل شده در نفتای حاصل از قطران زغال سنگ، در مقیاس تجاری مطرح ساخت. بارانی هایی که با این سیستم تهیه گردیدند به نام «ماکینتاش» موسوم شدند. ماکینتاش در همین زمان ها بود که با توماس هانکوک که به راستی پدر صنعت لاستیک انگلیس محسوب می شود، شریک شد. در این هنگام هر دو مشغول تهیه ی محلولی لاستیکی جهت واترپروف کردن پارچه بودند (البته بدون چندان موفقیتی)، و همچنین با هم در تولید کشهای لاستیکی از تکه های خام کائوچوی پاراء فعالیت می کردند. هانکوک در طی این فعالیت ها، با انباشته شدن مقدار قابل توجهی از ضایعات کائوچو مواجه شد که هیچ مورد استعمالی برای آنها نمی توانست پیدا کند. وی توانست ماشینی را طراحی کند که در ابتدا به نام پیکل (Pickle) (ترشی ساز) و بعدها به اسم چینش کننده ( Masticator) موسوم گشت. این ماشین از یک رل یا استوانه که روی آن میله های میخی شکل نصب کرده بودند، تشکیل شده بود و این رل می توانست در داخل اتاقکی بچرخد. محصولاتی که به طور تصادفی از این دستگاه به دست آمد، بعدها منجر به اختراع غلتک اختلاط شد.

لاستیک (تایر) در اروپا
غلتک (Mill) اختلاط (که توسط هانکوک اختراع شده بود) در سال ۱۸۳۶ به وسیله ی چافی (Chaffee) تکمیل شد. وی با استفاده از بخار، رول های استوانه ای را گرم می کرد. در ۱۸۴۹ فاراده و زیمنس کشف کردند که گوتاپرچا – ماده ای که فرمول شیمیایی آن مشابه کائوچوی طبیعی بوده اما از نظر آرایش ساختمانی با آن متفاوت می باشد – عایق الکتریکی خوبی است و می توان به کمک آن سیم را روکش نمود (با عبور دادن سیم و محصور کردن آن بین دو نوار لاستیکی که از بین رول های داغ عبور کرده اند). این مورد، پیش الگو (Prototype) یا طرح اولیه ی فرایند روکش کردن سیم است که در کابل سازی به کار گرفته شده و امروزه نیز معمول می باشد.
کد خبر: ۱۰۰۴1
منبع: خبرنامه صنعت لاستیک ( شماره ۳۶)
تاریخچه ی صنعت لاستیک (تایر) 1

تاریخچه ی صنعت لاستیک (تایر)
مقدمه
اکثر مردم فکر میکنند که صنعت لاستیک یک پدیده ی قرن بیستم است که شروع اولیه و ابتدایی آن به قرن نوزدهم باز می گردد. اما حقیقتا استفاده ی بشر یا به عبارتی، دانش وی از لاستیک به ابتدای تاریخ مدون بشریت و یا حتی زمانهای پیش از آن باز می گردد.
تولیدات لاستیکی از انواع کائوچوهای طبیعی و مصنوعی تشکیل می شود، هر چند که بخش عمده ی کائوچوی طبیعی از درخت زارهای «هوآ برازیلینس» (Hevea Brasiliensis) به دست می آید، اما کائوچو را می توان از قریب به ۵۰ نوع درخت، بوته یا انواع دیگر و رستنی ها، از جمله گیاه قاصدک نیز تهیه نمود که «شیرابه»ی آن همان لاتکس لاستیک می باشد.
بخش عمده ی این درختان در مناطق استوایی و نیمه استوایی واقع هستند. نمونه هایی از لاستیک در نهشت های معادن زغال سنگ آلمان مربوط به دوره ی ائوسن (Eocene) {که طی آن گوشتخواران واقعی، جوندگان و … پدید آمدند} کشف شده که قدمت آنها به ۵۵ میلیون سال پیش می رسد.
این نمونه ها که در سال ۱۹۲۴ کشف گردیدند به دلیل عتیقه بودنشان و اینکه هنگام استخراج با استن حاوی ۲ درصد گوگرد (توسط مواد مجاور آنها نه به طور مصنوعی) ترکیب شده بودند و دیگر اینکه هنوز هم میزان قابل توجهی از کشسانی (Elasticity) خود را حفظ کرده بودند، بسیار جلب نظر کردند. قبل از این کشف ها در سال ۱۷۸۱ سنگواره ها یا فسیل هایی از لاستیک در معادن کاستلتون (Castelton) واقع در بی شایر انگلیس کشف گردید که این مواد به صورت قیر طبیعی سیاه رنگ و قابل تراکم و حتى الاستیک که تا حدی به چرم کهنه شباهت دارند، معرفی شدند و توسط آزمایشهای شیمیایی، لاستیکی بودن آنها مورد تأیید قرار گرفت.

تاریخچه ی صنعت لاستیک (تایر)
زمانهای جدید صنعت لاستیک (تایر)
با پیشرفت سریع در مسیر زمان، به شواهدی برمی خوریم که کائوچو برای ساخت توپ های بازی و سایر اشیای لاستیکی در زمان های اولیه در اتیوپی به کار گرفته می شده و از آنجا بازی با توپ به مصر و پس از آن به Lydians واقع در آسیای صغیر (یعنی غرب ترکیه ی امروزی) گسترش یافته است.
نام «کائوچوک» از زبان سرخپوستان آمریکای جنوبی مشتق گردیده است. فرانسویان «ک» آخر کلمه را تلفظ نمی نمایند. اما در زبان انگلیسی، آلمانی و همین طور زبان روسی تلفظ می شود. «کا» (Caa) به معنی اشک و «اوچو) (Ochu) به معنی چوب که کلا معنی اشک چوب را میدهد، بیان مناسبی به نظر می رسد. بعضی قبایل، واژه هیو (Hheve) را که نام هوا (Hevea) از آن گرفته شده را به کار می برند.
در امریکای مرکزی نامهای «اولی» (Ulli) و «اوله» (Ule) به کار برده می شوند. این واژه ها و پاره ای دیگر با همین مفهوم در زبانهای دیگر نیز به معنی لاستیک به کار برده می شوند. در زبان انگلیسی «رابر» (Rubber) یا «گام» (Gum)، در آلمانی برای لاستیک غیر ولکانیده (Unvulcanized) واژه ی کائوچک و برای ترکیب لاستیکی پخت شده لفظ «گومی» (Gummi)، به کار می رود.
در دنیای جدید چهار تمدن اصلی که از وجود لاستیک مطلع بودند عبارتند از : «مایا» دریوکاتان، گواتمالا و بخش هایی از کشور «هندوراس»، «آزتک» در مکزیک جنوبی، تمدن «موشیکا» که پیش از قرن یازدهم در شمال پرو مستقر بودند و بالاخره تمدن «اینکا» در جنوب پرو.
خارج از این محدوده در آمریکای مرکزی، کائوچو از مشرق در برزیل، از شمال در آنچه که امروزه موسوم به تگزاس غربی ست و از شمال شرقی، در هند غربی شناخته شده بوده است. انواع اصلی درختان یا بوته های تولید کننده ی کائوچو عبارتند از : هوآ در آمریکای جنوبی، کستیلوآ (Castilloa) در مکزیک و گوایوله (Guayule) در مکزیک شمالی و تگزاس غربی.
سنگین تایر با ارائه طیف گسترده ای از تایرهای صنعتی و راهسازی و مزایایی همچون ارسال رایگان تا شهر دلخواه، امکان برگشت کالا تا یک هفته، تضمین بهترین قیمت،و ضمانت اصل بودن محصولات در جهت رفع نیاز معدنداران،کارخانه داران و پیمانکاران گرامی به لاستیک های مصرفی اقدام نموده است
با ما در ارتباط باشید
۰۲۱۳۳۵۴۱۶۰۸ تهران – ۰۷۱۳۸۳۸۴۴۴۴ شیراز
کریستف کلمب طی سفر دوم خود در سالهای 6 – 1493 به همراه کارکنان کشتی، اولین اروپاییانی بودند که کائوچو را در شکل توپ های بازی در دست بومیان هائیتی مشاهده نمودند، عبارت “لاستیک هند” (India Rubber) بعدها باتوجه به این حقیقت که کریستف کلمب تصور کرده بود به هند رسیده است، مشتق گردید. قدیمی ترین نام لاستیک که در آثار (چاپ شده) موجود است، مربوط به عبارت «لاستیک بهینه» است. لاستیک بهینه (Gummi Otimum) در سال ۱3۵۰ و در دهه های بعد از آن در آثار کاشفان و نویسندگان اسپانیایی که بخش عمده ای از اطلاعات و دانش ما از مصارف اولیه ی لاستیک در پرو، مکزیک و امریکای شمالی مدیون زحمات آنهاست، به چشم می خورد.
بیشتر مصارف عملی کائوچو به ویژه در نواحی آمازون یا پرو شامل سرنجها، بطری ها، ترکش ها، کفش ها و لباس های بارانی یا آپر مابل بوده است. سیاحان و سربازان اسپانیایی و پرتغالی شنل خود را با لاتکس اندود می کردند تا آنها را واترپروف سازند اما حرارت خورشید، کائوچو را ذوب کرده و جامه ها را تخریب می نمود. این مورد یکی از اشکال هایی بود که به طور جدی استفاده از کائوچو را تا قرن های بعد که ولکانش (Vulcanization) کشف گردید، به تأخیر انداخت.
کد خبر: ۱۰۰40
منبع: خبرنامه صنعت لاستیک ( شماره ۳6)
تولید برق از سوزاندن تایر (لاستیک)

تولید برق از سوزاندن تایر (لاستیک)
مؤسسه ی کنترل آلودگی MPCA) Minnesota) احداث کارخانه ی تولید برق از طریق سوزندان تایر را در جنوب Minnesota تصویب نمود.
طبق گزارش خبرگزاری Pioneer، هیأت رسیدگی به امور شهروندان مؤسسه ی MPCA مجوز احداث این کارخانه با هزینه ی ۴۵ میلیون دلار را صادر کرد؛ این کارخانه در حوالی Preston تأسیس خواهد گردید. شورای شهر Preston برای احداث این کارخانه، مجوز استفادهی مشروط را صادر کرده است.
شرکت Heartland Energy and Recycling در حدود یک سال پیش برای ساخت چنین کارخانهای درخواست مجوز کرده بود. این شرکت با مدیریت Bob Maust که در امر داد و ستد فعالیت دارد، در آن زمان اعلام کرده بود کارخانه ی مورد نظر برای تولید گرما و سپس تولید بخار برای تغذیه ی یک ژنراتور تولید الکتریسیته، سالانه حدود 100000 تن تایر را به عنوان سوخت به مصرف خواهد رساند.
مؤسسه ی حفاظت از محیط زیست دولت فدرال تصمیم هیأت رسیدگی به امور شهروندان MPCA برای اعطای مجوز ساخت کارخانه در preston را مورد بازبینی قرار خواهد داد. طبق اظهارات Nancy Miller، مسئول اطلاع رسانی مؤسسه ی MPCA در منطقه ی جنوب شرقی این ایالت، مؤسسه ی حفاظت از محیط زیست دولت فدرال ظرف ۴۵ روز برای پذیرش یا رد این مجوز تصمیم گیری خواهد کرد. وی افزود: این مؤسسه به ندرت چنین تصمیم هایی را رد می کند.
آخرین مانع راه اندازی این کارخانه، دادخواست گروهی از شهروندان است که به دلیل آلایندگی احتمالی این کارخانه، با احداث آن در منطقه مخالفت می کنند.اگر دادخواست این گروه برای متوقف کردن ساخت کارخانه با موفقیت روبه رو نشود، شرکت Heartland برای آغاز عملیات احداث آن طی سال جاری برنامهریزی نموده و به زودی آن را به بهره برداری خواهد رساند.
سنگین تایر با ارائه طیف گسترده ای از تایرهای صنعتی و راهسازی و مزایایی همچون ارسال رایگان تا شهر دلخواه، امکان برگشت کالا تا یک هفته، تضمین بهترین قیمت،و ضمانت اصل بودن محصولات در جهت رفع نیاز معدنداران،کارخانه داران و پیمانکاران گرامی به لاستیک های مصرفی اقدام نموده است
با ما در ارتباط باشید
۰۲۱۳۳۵۴۱۶۰۸ تهران – ۰۷۱۳۸۳۸۴۴۴۴ شیراز
کد خبر: 10039
منبع: خبرنامه صنعت لاستیک ( شماره 35)
نگهداری تایر (لاستیک)

نگهداری تایر (لاستیک)
تایرهای بدون رینگ نباید روی هم چیده شوند یا آویزان شوند، بلکه باید به طور قائم کنار یکدیگر نگه داشته شوند، زیرا وزن تایر به لایه ی الیافی داخلی تایر آسیب وارد می کند.
زمستان سپری شد و فصل گرما دوباره فرارسید. اکنون باید تایرهای اتومبیل خود را عوض کنید، اما نکتهی مهم این است که این تایرها را کجا و چگونه برای استفاده مجدد نگهداری کنید.
قبل از در آوردن چرخها باید فشار هوای تایرها را تا حدود 5/0 بار (bar) افزایش دهید. برای اینکه تایرها هنگام استفاده مجدد در جای اولیه ی خود قرار بگیرند، باید موقعیت آنها را یادداشت کنید. بهترین کار این است که با یک گچ روی تایرها علامت بگذارید. (ج چ = جلو سمت چپ، ج ر = جلو سمت راست و …). این امر برای تایرهایی که جهت حرکت آنها مشخص است، اهمیت بسیار دارد. این تایر ها با فلشی که بر روی آن حک شده است مشخص می شوند.
پس از در آوردن چرخ می توانید به طور کامل تایر و رینگ را از نظر نقص یا صدمه های احتمالی بررسی کنید. به بازبینی پارگیها و شکافهای ایجاد شده بپردازید و همچنین اشیای خارجی (خرده شیشه، سنگریزه) را با یک آچار پیچ گوشتی کوچک در آورید. سپس با یک سکه ۲۵ تومانی به بررسی عمق آجها بپردازید. اگر بخش طلائی سکه به طور کامل در شیار تایر قرار نگرفت باید تایر را عوض کنید.
رینگها خیلی آسان با بخار تمیز می شوند. البته این کار با یک اسفنج و برس نیز امکان پذیر است. در هر صورت باید کثیفی و گرد و خاک از آنها جدا شود. پس از این کار با مایع تمیزکننده آنها را تمیز کنید و سپس با واکس، رینگ را جلا دهید.
نگهداری تایر (لاستیک) با رینگ و تایر (لاستیک) بدون رینگ
تایرهای با رینگ نباید قائم نگهداری شوند، بلکه باید آنها را به قلابی آویزان کرد و یا آنها را به طور افقی روی زمین روی هم چید. قائم نگه داشتن طولانی باعث تغییرشکل تایر می شود.
تایرهای بدون رینگ نباید روی هم چیده شوند یا آویزان شوند، بلکه باید به طور قائم کنار یکدیگر نگه داشته شوند، زیرا وزن تایر به لایهی الیافی داخلی تایر آسیب وارد می کند. برای جلوگیری از اصطکاک، هر4 تا ۶ هفته تایرهای قائم را کمی بچرخانید تا قسمت دیگر آن بر روی زمین قرار بگیرد، محل انبار باید خنک (۱۵ تا ۲۵ درجه سانتی گراد)، تاریک و خشک باشد. تایرها نباید با روغن، چربی، لاک یا مواد دیگر در تماس باشند. همچنین تایرها باید از تابش مستقیم اشعهی ماورای بنفش به میزان بالا محافظت شوند.